Théophile Gautier:
(Tarbes 1811 - Neully-sur-Seine 1872). Fransız şair, oyun yazarı, romancı,
gazeteci ve edebiyat eleştirmeni. Henüz üç yaşındayken ailesi Paris’e yerleşti.
Okumayı söktüğünde beş yaşında ya var ya yoktu. Büyük bir tutkuyla okuduğu ilk
kitaplar Robinson Crusoe ve Paul ve Virginie’ydi, belki de bu yüzden ilk
başlarda, tiyatroya, özellikle de dekor ressamlığına değil de denizciliğe heves
etti. Ortaokulu geleceğin Nerval’i Gerard Labrunie ile birlikte okudular, son
dönem latin şairlerine ilgi duymaya da bu yıllarda başladı. Resim öğrenimi
almak üzere ressam Louis-Édouard Rioult
atölyesine katıldı. On dokuz yaşında Nerval ve Petrus Borel onu Victor Hugo ile
tanıştırdı. Bir grup genç arkadaş Hugo’nun, Hernani’sini
ilk kez sahneye koydular, fakat oyun sırasında romantizm ve klasizim yanlıları
arasında gerçek bir kavga çıktı. Bu kavga edebi bir tartışma olarak
süregiderken Gautier o gün sahnede giydiği vişne çürüğü yeleği ile çoktan
hafızalardaki yerini almıştı. Oyundan hemen sonra resmi bıraktı ve tamamen
yazın yoluna girdi. Babasının desteği ile yayınladığı ilk şiirleri kendi küçük
çevresi haricinde ilgi görmedi. Ancak 1835’te öndeyişinde “sanat için sanat”
anlayışını kuramlaştırdığı Matmazel Maupin isimli romanı büyük sansasyon
yarattı.
Gautier
1830 ve 1870 yılları arasında yazmaya ara vermeden çeşitli türde eserler verdi,
uzun seyahatlere çıktı, gazete ve dergilere sayısı iki bini aşan makale yazdı.
Baudelaire
meşhur Elem Çiçekleri’ni ona ithaf
etmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder